Μελισσοκομικές Συμβουλές

1. Στην Ελλάδα απαγορεύεται στην σήμανση του μελιού να αναγράφονται λέξεις όπως: αγνό φυσικό, ανόθευτo, ανεπεξέργαστο, χωρίς φάρμακα και άλλα, γιατί η χώρα μας έχει εναρμονιστεί πλήρως με την οδηγία 2000/13 της EE στην οποία αναφέρεται, ότι η σήμανση δεν πρέπει να υπαινίσσεται ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, που έχουν όλα τα παρόμοια τρόφιμα. Όμως άλλες χώρες ,όπως η Αγγλία, δεν δέχτηκαν τον εναρμονισμό και έτσι το αγγλικό μέλι, που μπορεί να παράγεται σε οποιαδήποτε τρίτη χώρα, μπορεί να κυκλοφορήσει παρά τις απαγορεύσεις της Ε.Ε. Η Διεπαγγελματική Οργάνωση Μελιού και Λοιπών Προϊόντων που από το 2011 (Μ.Ε., σελ. 258) πληροφορηθήκαμε τη διαφήμιση  ελληνικού μελιού στην Αγγλία, ίσως να ασχολήθηκε και να έχει επιτύχει κάτι σημαντικό, ότι οι Άγγλοι πραγματικά διαφημίζουν το ελληνικό μέλι μας, όταν εμείς δεχόμαστε την ισοπέδωση όλων των μελιών, όπως και την καταστροφή της μελισσοκομίας μας, με συγκάλυψη: (ανάρτησή μας 18-10-2013: Αποδεκατισμός της Μελισσοκομίας στην Αττική) και όχι μόνο να προσθέσουμε. Το ζητούμενο όμως είναι αν τα μέλια τρίτων χωρών προβάλλονται σαν ελληνικά. Οπότε η διαφήμιση λειτουργεί αρνητικά, γιατί τότε συγκαλυμμένα η διαφήμιση γίνεται  ουσιαστική δυσφήμιση ,με αυτή την ισοπέδωση όλων των μελιών, με συγκάλυψη υπαρκτών (και διαπιστωμένων εργαστηριακά) χαρακτηριστικών, που δεν προβάλλονται όπως θέλει η οδηγία.
2. Έτσι το αγγλικό μέλι που προέρχεται από Όποια Τρίτη χώρα, έχει το δικαίωμα να κυκλοφορήσει στην Ελλάδα με τις ενδείξεις: αγνό, φυσικό και ανεπεξέργαστο,και το κάνει,  άσχετα με την ποιότητα και την απαγόρευση στη χώρα μας. Και ασφαλώς είναι αθέμιτος  ανταγωνισμός σε βάρος των ελληνικών μελιών. Η Εθνική Διεπαγγελματική Οργάνωση Μελιού και Λοιπών Προϊόντων, θα έπρεπε να ασχοληθεί  με αυτό το θέμα.
3. Στις βαμβακοκαλλιέργειες χρησιμοποιούνται φυτοπροστατευτικές ουσίες, αλλά το μέλι προστατεύεται από την ρύπανση με κάποιους οργανισμούς που λειτουργούν και είναι οι εξής: Ο θάνατος των συλλεκτριών μελισσών στον αγρό, όπως εντοπισμός των συλλεκτριών με το επιβαρυμένο νέκταρ στην είσοδο ,από τους φρουρούς και η απομάκρυνσή τους και η μη αποδοχή των μολυσμένων νεκταριών και απόρριψη της επεξεργασίας τους. Όμως για την γύρη δεν έγιναν πειράματα με αποτελέσματα. Η γυρεοσυλλέκτρια αφήνει το φορτίο της στη γυρεοπαγίδα και μπαίνει στην κυψέλη ή απομακρύνεται από τις οικιακές μέλισσες. Η επικινδυνότητα της γύρης έχει σχέση με την ουσία,αφού  τα διάφορα δηλητήρια μέσα στην κυψέλη είναι πολύ σταθερά και θανατώνουν για μήνες τις μέλισσες. Το Καραπαρίλ δραστική ουσία του Σεβίν, τοξικού στις μέλισσες για 9 μήνες. Το Αρσενικό Ασβέστιο για 6 μήνες. Το Μεθυμίλ για 8 μήνες. Το Μεθυλοπαραθένειο για 14 μήνες. Υπολείμματα Νεονικοτινοειδών σε υποθανατηφόρες συγκεντρώσεις μεταφέρονται με τη γύρη στην κυψέλη και παραμένουν σταθερά μέχρι να καταναλωθούν από τις μέλισσες. Και τέλος οι απώλειες μελισσών για το 2011 πιθανό να οφειλόταν στην κατανάλωση μολυσμένης γύρης ,που συνέλεξαν οι μέλισσες στα βαμβάκια της προηγούμενης χρονιάς, την ελαιόκραμβη, τα καλαμπόκια και τον ηλίανθο,αφού στους τόπους αυτών των καλλιεργειών δεν υπάρχουν φοίνικες για να ψεκαστούν     με Νεονικοτινοειδή(όπως έγινε από το 2010 -2012 στην Αττική και όχι μόνο,όταν καταστράφηκε η μελισσοκομία).
4. Ο γόνος μεταφέρεται από μελίσσι σε μελίσσι ελεύθερα. Όμως με τις μέλισσες πρέπει να γίνει με τη μέθοδο της εφημερίδας.
5. Ο βασιλικός πολτός αλλοιώνεται από το φως και χρειάζεται σκουρόχρωμο βαζάκι και για την προστασία από το φως περιτυλίγεται με αλουμινόφυλλο κουζίνας.
6. εκδηλώνεται σε μορφή δερματίτιδας και μπορεί να παρουσιαστεί σε άτομα που δεν είναι μελισσοκόμοι. Παρουσιάζεται με την κατάποση, αλλά και με την επαφή. Αρχικά είναι με τη μορφή εκζέματος και φλεγμονή των βλενοειδών  μεμβρανών. Ιδιαίτερα όταν υπάρχουν κοντά λεύκες. Και όταν παρουσιαστεί δερματίτιδα καλό είναι να χρησιμοποιούνται αλοιφές που περιέχουν 10% προπυνελογλυκόλη, αλοιφές με λιντοκαϊνη ή κορτινοειδείς αλοιφές. Και ως προφύλαξη η επάλειψη των χεριών με κρέμες σιλικόνης πριν να γίνει επαφή με την προπόλη.
7. Η ζωή των μελισσών επηρεάζεται: α) Από την τάση του δικτύου της ΔΕΗ στην περιοχή τους, που όταν είναι πάνω από 1,4 kW/m καταναλώνουν περισσότερες τροφές. Στα 4 kW/m παράγουν λιγότερο μέλι και αυξάνεται η απώλεια μελισσιών (δηλ. Θνησιμότητα). Σε υψηλότερη τάση από τα 4 kW/m προπαλιάζουν περισσότερο στην είσοδο και τα πλαίσια. Σε πάνω από 7,4 kW/m εγκαταλείπουν την κυψέλη και τέλος στα 50 kW/m, οι μέλισσες γίνονται ιδιαίτερα επιθετικές, β) Από φυτά που προκαλούν επιθετικότητα στις μέλισσες ,όπως ρείκια, κουμαριές, καστανιές, πορτοκαλιά κ.α. Όμως οι ψεκασμοί της ίσως να προκαλέσουν θάνατο στις μέλισσες ίσως και κάποια φυτοφάρμακα κάνουν τις μέλισσες να τρώγονται μεταξύ τους, νεκρές στις εισόδους και μαύρες, γυαλιστερές, κάποια χημικά φυτοφάρμακα (νεονικοτινοειδή), παραμένουν στον αγρό για περισσότερο από 18 μήνες και πολύ περισσότερο στη γύρη. Αυτά προκαλούν επιθετικότητα γ) Αλλά και υβριδισμοί, όταν δημιουργηθούν με άλλες φυλές μελισσών. Αν κάποιος γείτονας έφερε ξένες βασίλισσες και έγιναν ανεξέλεγκτες διασταυρώσεις,  που η επιθετικότητα εμφανίζεται συνήθως μετά την πρώτη γενιά.
8. Το Φθινόπωρο δεν αναπτύσσονται τα μελίσσια και είναι φυσικό. Για να μην συρρικνωθεί όμως αισθητά ο πληθυσμός τους πρέπει να μεταφερθούν σε καθυστερημένες ανθοφορίες που δίνουν γύρη (ρείκια, κισσός κ.α.). Αν είναι αδύνατα χρειάζονται τροφοδότηση με πρωτεϊνική μορφή δηλαδή γύρη, γυρεόπιττα, νέες βασίλισσες και καλές και χώρος για τη γέννα. Και προς τα τέλη του Φθινοπώρου μια καλή θεραπεία για τη βαρρόα και τη νοζεμίαση.
9. : Οι μέλισσες αντιλαμβάνονται την απουσία τηςβασίλισσας μετά 6 ώρες ορφάνια και η εισαγωγή μπορεί να γίνει μετά από 24 ώρες. Η άμεση εισαγωγή έχει αυξημένο κίνδυνο αποτυχίας. Γι’ αυτό καπνίζεται καλά το μελίσσι και η βασίλισσα δεν εισάγεται από την είσοδο, αφού ψεκαστεί με σιρόπι, τινάζεται το μελίσσι στην είσοδο και ανάμεσά του τοποθετείται η βασίλισσα ή αφαιρείται  η παλιά και στην ίδια θέση τοποθετείται η νέα αφού πρώτα σκεπαστεί με μέλι. Όμως η εισαγωγή βασιλισσών έχει επιτυχία αν οι μέλισσες μείνουν ορφανές για 24 ώρες τουλάχιστον και εισάγεται η βασίλισσα με ένα μεγάλο αριθμό νέων μελισσών (π.χ. συνένωση με κυψελίδιο) ,εισαγωγή με πλαισιοκηρήθρες με εκκολαπτόμενο γόνο, με γόνο απομόνωσης της βασίλισσας μαζί με πλαίσιο γόνου.
10. Οι βασίλισσες που παραλήφθηκαν ταχυδρομικά μετά από μέρες δεν πρέπει να ελευθερώνονται αμέσως, αλλά μετά κάποιες ώρες σε σκοτεινό χώρο, χωρίς αέρα, με θερμοκρασία 20-35 βαθμούς και υγρασία 40%, δίνοντας νερό 2 φορές την ημέρα, βρέχοντας με μερικές σταγόνες το πλέγμα, από το κλουβάκι της εισαγωγής. Το μελίσσι που θα εισαχθεί να είναι ήρεμο, όχι μετά την επιθεώρηση και τροφοδότηση με την εισαγωγή, με σιρόπι και γύρη, αν δεν υπάρχει καλή νεκταροέκκριση. Και να θυμόμαστε ότι οι βασίλισσες γίνονται καλύτερα δεκτές ένα μήνα μετά την εκκολαψή τους, ενώ μετά την εισαγωγή τους, αφήνουμε το μελίσσι ανενόχλητο για 10 ημέρες. (Πηγή: Μ.Ε., τόμος 11ος, σελ. 258-261).
11. Οι Πυρολιξινίδες είναι μια μεγάλη ομάδα ουσιών με ποικίλα επίπεδα τοξικότητας, που δύσκολα μπορεί  να προσδιοριστεί με ακρίβεια για τον άνθρωπο ,αφού δεν υπάρχουν στοιχεία από μακροχρόνια λήψη χαμηλής δόσης από αυτές. Μόνο μελέτες που έχουν δημοσιευτεί δειγματικά αναφέρουν κάποια μέλια από περιοχές και φυτικές πηγές κυρίως από τα γένη Έκχιουμ, Ηλιοτροπίου και Σενέσιο. Αναφορικά για τον ανθρώπινο οργανισμό, από την ύπαρξη πυρολιζιδινών στο μέλι δεν υπάρχουν ασφαλείς απαντήσεις. Αν και φαίνεται ότι δεν κινδυνεύει ο άνθρωπος από την κατανάλωση μελιού. Έτσι χρειάζονται ακόμα αρκετά πειράματα για τεκμηρίωση σε βάθος χρόνου. (Πηγή: α) Μ.Ε., 2001, σελ. 258-262

Επιλεγμένες Μελισσοκομικές Συμβουλές

1. Οι μελισσοκόμοι φορολογούνται ανάλογα με τον αριθμό των κυψελών, που δηλώνουν στη φορολογική τους δήλωση και στο βιβλιάριό τους. Βιβλία εσόδων – εξόδων, όσοι έχουν μπει σε κανονικό καθεστώς της φορολογίας και αποδείξεις εκδίδουν όσοι διαθέτουν προϊόντα μέσω λαϊκών αγορών.
2. Οι πλαστικοί πάτοι κυψελών, δεν επιτρέπονται στη βιολογική μελισσοκομία, αλλά δεν δέχονται  και απολύμανση με φλόγα και δεν είναι διαπιστωμένη η αντοχή τους. Στις μεταφορές το βάρος τους πρέπει να αξιολογηθεί. Και άλλες παρατηρήσεις, πρέπει να γνωστοποιούνται στον κατασκευαστή τους ,για βελτιώσεις.
3. Αδύνατα μελίσσια που μπορούν να ξεχειμωνιάσουν, είναι καλύτερα να συνενώνονται  την ερχόμενη Άνοιξη για να εκμεταλλευτούν την ωοτοκία των βασιλισσών. Αν είναι αδύναμα για ξεχειμώνιασμα, πρέπει να συνενώνονται αμέσως πριν το ξεχειμώνιασμα.
4. Η Νοζεμίαση αντιμετωπίζεται πρώτιστα με μέτρα υγιεινής, που ενισχύουν την άμυνα του μελισσιού. Χρειάζεται καταπολέμηση της βαρρόα, που ταλαιπωρεί περισσότερο τα μελίσσια. Τα αδύνατα πρέπει να συνενώνονται. Οι παλιές κηρήθρες να απομακρυνθούν και τα μελίσσια να είναι στεγνά σε προσήλιο και ξηρό μέρος. Όχι συνένωση με άρρωστα. Τροφοδότηση την Άνοιξη και το Καλοκαίρι, όταν μειώνονται οι βοσκές. Όταν είναι στα πεύκα χρειάζονται πρωτεϊνη (γύρη, γυρεόπιτες, υποκατάστατα ή αντικατάστατα γύρης) ,για να ανανεώσουν πληθυσμούς. Απολύμανση μελισσοκομικού υλικού. Οι κηρήθρες με οξικό οξύ 100 ml, ανά όροφο για 8 μέρες, αερισμός 48 ώρες. Καυστική σόδα 0,5 του κιλού σε 50 λίτρα νερό και εμβάπτιση για 15 λεπτά, καλό ξέπλυμα και θέρμανση των κηρηθρών στους 49 βαθμούς, για 24 ώρες. Σίγουρη διάγνωση γίνεται με 60 μέλισσες νεκρές από την είσοδο ή εσωτερικά 10 μέλισσες από κάθε πλαίσιο,ΌΤΑΝ ΣΤΑΛΟΎΝ ΣΕ ΕΙΔΙΚΕΥΜΈΝΟ ΕΡΓΑΣΤΉΡΙΟ ΜΕΛΙΣΣΟΠΑΘΟΛΟΓΊΑΣ ,όπως  το εργαστήριο του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσαλονίκης.             Πηγή: Μ.Ε. 2011 σελ.45

Πρακτικές και εύκολες δοκιμές της νοθείας στο μέλι

Νοθευμένο μέλι

Η μελάσα (σάκχαρα και νερό) είναι ένα από τα υλικά που χρησιμοποιείται μερικές φορές στην νοθεία του μελιού. 
Εάν ένα φιτίλι βαμβακιού βυθιστεί σε καθαρό μέλι, και μετά προσπαθήσεις με έναν αναπτήρα να το ανάψεις, τότε έστω και δύσκολα θα πάρει φωτιά.
Εάν όμως αυτή η δοκιμή γίνει με το αλλοιωμένο μέλι, η παρουσία νερού στο μέλι δεν επιτρέπει στο μέλι να καεί, και έτσι θα παραγάγει έναν ήχο τριξίματος.

Αυτό συμβαίνει γιατί το νοθευμένο μέλι είναι λιγότερο πυκνό και έχει αρκετή υγρασία.

Αν μια σταγόνα μελιού βουτηγμένη σε κρύο νερό παραμένει συγκρατημένη και δε διαλυθεί αμέσως, τότε το πιθανότερο είναι να πρόκειται για καθαρό μέλι.
Αυτό μπορεί να παρατηρηθεί καλύτερα κοιτάζοντας προς το φως. 

Αν οι άκρες της σταγόνας αρχίζουν να ανοίγουν κατά τη βύθιση στο νερό, τότε το μέλι πολύ πιθανό να έχει νοθευτεί με ουσίες που φέρουν αρκετή υγρασία.

Για την ακρίβεια σε ένα ποτήρι κρύο νερό:

α) το καθαρό μέλι χύνεται στον πυθμένα χωρίς να διαλύεται εύκολα.

β) και γ) μέλι αναμειγμένο με 70% σιρόπι ζάχαρης.
Δε χύνεται όπως το μέλι και δημιουργεί αναταραχή και θόλωση σχεδόν στιγμιαία, ειδικά όταν ρίχνουμε μεγάλη ποσότητα και ανακινούμε ελαφρά το νερό.
Το σιρόπι εναποθέτεται ανομοιόμορφα στον πάτο.

 

δ) σε σκέτο σιρόπι ζάχαρης, η θόλωση είναι ακόμα πιο έντονη και δεν υπάρχει εμφανής εναπόθεση στον πάτο.

Το μέλι μπορεί επίσης να αλλοιωθεί με την προσθήκη ενός συγκεκριμένου ποσοστού αλευριού ή αμύλου, με σκοπό την αύξηση του βάρους και της λευκότητας του. 

Αυτού του είδους νοθεία μπορεί να ανιχνευθεί εύκολα με τη μίξη του μελιού με λίγο κρύο νερό. 

Εάν το μέλι περιέχει το αλεύρι ή το άμυλο, θα πέσουν στο πάτο του σκεύους, ενώ το ίδιο το μέλι διαλύεται γρήγορα. 

Όταν το μέλι που αναμίχθηκε με το αλεύρι ή το άμυλο θερμανθεί, το μέλι υγροποιείται στην αρχή, και όταν ψυχθεί γίνεται πιο σκληρό.

Η προσθήκη της εμπορικής γλυκόζης στο μέλι μπορεί να ανιχνευθεί με μια δοκιμή ιωδίου. 

Ένα μικρό δείγμα του μελιού είναι αραιωμένο σε ίση ποσότητα νερού, 1g ιώδιο και 3g του ιωδιούχου καλίου αναμιγνύονται με 50ml νερού και αυτό το διάλυμα προστίθεται έπειτα στο αραιωμένο μέλι. 

Εάν το μέλι περιέχει την εμπορική γλυκόζη, το μείγμα θα γίνει κόκκινο ή ιώδες λόγω της παρουσίας των αποκαλούμενων κόκκινων δεξτρινών που βρίσκονται στο τεχνητό προϊόν γλυκόζης.

Σε κάθε περίπτωση πάντως αν υπάρχει ένα ύποπτο μέλι, ειδικά όταν πρόκειται για μεγάλες ποσότητες (που σημαίνει μεγάλο κόστος) θα πρέπει να μένει χωριστά από άλλα μέλια μέχρι να του γίνει έλεγχος σε κάποιο εργαστήριο ποιοτικού ελέγχου και χημικών αναλύσεων, με γνώσεις στα μελισσοκομικά προϊόντα.

Προσοχή λοιπόν στο τι πληρώνουμε και τι παίρνουμε.

Και να θυμάστε πως το Ελληνικό μέλι είναι το καλύτερο

Πηγή

http://www.kastoria.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=8364&Itemid=371

ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΕΣ ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΚΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ

1)Τα Ιμβερτοποιημένα ζάχαρα του εμπορίου δεν αυξάνουν την παραγωγή και δεν είναι καλύτερα από το μέλι σαν τροφή, ενώ ανιχνεύονται σίγουρα, όταν δίνονται στη συλλογή μελιού και ότι αναγράφεται στην ετικέτα δεν ισχύει, αφού από ανάλυση στο μέλι βρέθηκε αυξημένη ζαχαρόζη, ενώ στην ετικέτα αναγραφόταν μόνο γλυκόζη και φρουκτόζη.

Το ζαχαρόνερο που ιμβερτοποιείται με χυμό λεμονιού, κιτρικό οξύ, ασκορβικό οξύ και άλλα μέσα γίνεται με μικρή επιτυχία και αφήνουν ζαχαρόζη πάνω από 62%. Παράλληλα όμως παράγεται παραπροϊόν της ιμβερτοποίησης, η ουσία HMF, που είναι τοξική για τις μέλισσες σε συγκέντρωση μεγαλύτερη του 80% χιλιοστά γραμμαρίου ,στο κιλό.

Με έλεγχο τροφοδοσίας με ιμβερτοποιημένα σιρόπια διαπιστώθηκε ανίχνευση νοθείας, γιατί είχαν πολύ χαμηλή διαστάση. Η τροφοδότηση λοιπόν με ιμβερτοποιημένα σιρόπια, προκαλεί περισσότερα προβλήματα από την ωφέλεια που δίνει.

2)Η μεταφορά βασιλικών κελιών μπορεί να τραυματίσει τη λάρβα και πρέπει να αποφεύγεται η μετακίνηση ,όταν χρειάζεται 1-2 μέρες για να εκκολαφθεί βασίλισσα, δηλαδή 10 μέρες από τον εμβολιασμό.

Μπορούν να μεταφερθούν σε κατακόρυφες θέσεις και το καθένα χωριστά. Αλλά στη μεταφορά χρειάζεται προστασία από τις λακκούβες του δρόμου και ανατάραξη του μεταφορικού μέσου.

3)Η απολύμανση των κηρηθρών με υπεροξείδιο του υδρογόνου δεν έχει δοκιμαστεί, παρά μόνο για τον αποχρωματισμό του κεριού. (πηγή: ΜΕ, 2013, σελ. 254-259)

4)Νεονικοτινοειδές φυτοφάρμακο Ιμιντακλοπρίντ και η επιμόλυνση με Νοζεμίαση, όταν συμπέσουν αυξάνουν τη θνησιμότητα στο μελίσσι.

5)Η γύρη καλαμποκιού σαν τροφή των μελισσιών είναι μειονεκτική, γιατί της λείπουν αμινοξέα.

6)Αμυγδαλιές που ψεκάζονται με μυκητοκτόνα στην ανθοφορία τους, παρουσιάζουν αρνητική επίπτωση στο γόνο τους, αν συνδυαστούν κάποια μυκητοκτόνα πυρεθρινοειδή σκευάσματα, που έτσι γίνονται πιο τοξικά.

Υπάρχουν όμως σκευάσματα που μπορούν να χρησιμοποιηθούν ακίνδυνα, όταν γίνεται ο ψεκασμός πριν την ανθοφορία.

7)Εισαγόμενα μέλια με αναγραφή χώρας προέλευσης

Η απόφαση 183/2011 του Ανώτατου Χημικού Συμβουλίου, τροποποίησε την απόφαση 68/2002, για την αναγραφή της χώρας τρύγου στην ετικέτα των εισαγόμενων μελιών. Επομένως  δεν ισχύουν οι όροι: (μείγμα μελιών Ε.Κ.), (εκτός Ε.Κ.), ( και εντός Ε.Κ.). Έτσι ισχύει η υποχρεωτική αναγραφή της χώρας προέλευσης, όπου έγινε η συγκομιδή και αυτή η απόφαση άρχισε να ισχύει από 13-1-2012, προβλέποντας μεταβατική περίοδο 3 μηνών, για την προσαρμογή της αγοράς στην απαίτηση της επισήμανσης που εισάγεται, δηλαδή είναι υποχρεωτική από 13-4-2012.

Όμως και δυστυχώς ένα χρόνο σχεδόν μετά την υποχρεωτική εφαρμογή υπάρχουν στα super markets, ενδείξεις που είχαν πριν την απόφαση του ΑΧΣ και από έρευνα δεν βρέθηκε ούτε ένα από τα 18 εισαγόμενα με την ένδειξη της χώρας τρύγου.

Η εξήγηση: α) Δεν γίνονται έλεγχοι, αλλά  υπάρχει αδρανοποίηση των ελεγκτικών οργανισμών, β) Η απόφαση του ΑΧΣ δεν έχει ισχύ γιατί είναι  εθνική απόφαση ,που δεν υπερισχύει της Ε.Ε., αφού και η Ελλάδα δεν ζήτησε πράσινο φως από την Ευρώπη για τη ρύθμιση αυτή.

Έτσι η απόφαση του ΑΧΣ δεν εφαρμόζεται, τα εισαγόμενα μέλια κυκλοφορούν με τις παλιές ενδείξεις τους (ετικέτες) και τελικά η μεγάλη επιτυχία της ελληνικής μελισσοκομίας είναι κενό γράμμα. Και συλλυπητήρια για τους διαδικαστικά ανευθυνο-υπεύθυνους του κλάδου και της Δημόσιας Διοίκησης. (Πηγή: ΜΕ, τεύχος 2, Μαρτίου-Απριλίου 2013, σελ. 94)

8)Το διάφραγμα Σνέλγκροβ ελέγχει την είσοδο και έξοδο των εργατριών μελισσών, για αποφυγή της σμηνουργίας και βασίζεται στη λογική, ότι οι συλλέκτριες επιστρέφουν  στην είσοδο της κυψέλης που έχουν μάθει να χρησιμοποιούν, αλλά στοχεύει και στην παράλληλη, δημιουργία δεύτερης βασίλισσας. (Πηγή: ΜΕ, τ2, Μαρτίου-Απριλίου 2013, σελ. 94)

9)Η παρουσία νεκρών μελισσών μπροστά στην κυψέλη το πιθανότερο είναι γηρασμένος πληθυσμός ,που πεθαίνει και αποβάλλεται τις ζεστές μέρες. Οι μέλισσες δεν πετούν με το κρύο για να πεθάνουν. Αλλά εξαιρείται η περίπτωση που όταν εκχιονίσουμε τις κυψέλες, παρασύρονται σε έξοδο στο εκθαμβωτικά λευκό τοπίο και πετούν σ’ αυτό και χάνονται. (Πηγή: ΜΕ, τ2, Μαρτίου-Απριλίου 2013, σελ. 94)

10)Η διαίρεση των μελισσών πριν γίνει, πρέπει να θυμηθούμε το δόγμα ότι: τα μεγάλα μελίσσια δύσκολα φτιάχνονται και εύκολα διατηρούνται και αναπτύσσονται, ενώ τα μικρά μελίσσια φτιάχνονται εύκολα, με κίνδυνο να μην αναπτυχθούν και να χαθούν από πείνα. (Πηγή: ΜΕ, τ2, Μαρτίου-Απριλίου 2013, σελ. 96)

11)Η χρήση κινητής ή σταθερής σίτας στον πάτο της κυψέλης διευκολύνει την αποβολή των βαρρόα που πεφτουν με το σκόνισμα άχνης ζάχαρης ή έντονο κάπνισμα ή από φυσική αιτία και αυτό είναι καλό για τα μελίσσια, αλλά ο αυξημένος αερισμός που δίνουν τα αυστραλιανά καπάκια συλλειτουργούν με τη σίτα, σχηματίζοντας ρεύμα που στον καύσωνα είναι άνεση αερισμού, το Χειμώνα όμως είναι πρόβλημα απώλειας θερμοκρασίας, για σχηματισμό μελισσόσφαιρας. (Πηγή: ΜΕ, τ2, Μαρτίου-Απριλίου 2013, σελ. 96)

12)Το μέλι και η γύρη είναι οι φυσικές τροφές της μέλισσας που η αντικατάστασή τους με τεχνητές τροφές περιορίζουν τη φυσιολογική ανάπτυξη και λειτουργία των μελισσιών, αλλά μπορεί να είναι και τοξικές για τις μέλισσες.

Τέτοια προϊόντα είναι η ραφιναρισμένη ζάχαρη, τα ιμβερτοποιημένα σιρόπια και τα υποκατάστατα της γύρης που συνήθως περιέχουν σόγια.

Αυτή η τοξικότητα προέρχεται και από την ουσία: 5 υδροξυλμέθυλο – φουρφουράλη (HMF) ,που παράγεται με ιμβερτοποίηση δηλαδή  διάσπαση της κοινής ζάχαρης (σακχαρόζης) σε απλά ζάχαρα, γλυκόζη και φρουκτόζη, με χρήση βέβαια οξέων ή ενζύμων και παράλληλα θέρμανση με βρασμό.

Η μέση θανατηφόρα δόση της ουσίας αυτής, που λέγεται HMF, είναι 150 χιλιόγραμμα στα 1.000 γραμμάρια (κιλό). Σ’ αυτή τη δόση πεθαίνουν νεαρές μέλισσες εντός 3 ημερών σε ποσοστά από 50% και πριν την 20ή μέρα της ζωής τους.

Για ασφάλεια των μελισσιών οι μελισσοτροφές πρέπει να έχουν HMF κάτω από 20 χιλιοστά του γραμμαρίου κατά κιλό. Αυτό έχει γίνει δεκτό σαν όριο. Όμως η βλαπτικότητα στις μέλισσες δεν εκδηλώνεται σαν άμεση τοξίκωση, αλλά σε  μείωση του χρόνου ζωής των μελισσών.

Και να συμπληρωθεί ότι το σιρόπι για τη βιομηχανία των αναψυκτικών είναι ακατάλληλο για τις μέλισσες, γιατί παράγεται με τη χρήση οξέων, που αυξάνουν σημαντικά την HMF. Επίσης το σιρόπι που προέρχεται από άμυλο και περιέχει πολύ γλυκόζη και μαλτόζη, δεν πρέπει να χρησιμοποιείται για ξεχειμώνιασμα.

13)Οι υψηλές συγκεντρώσεις HMF των μελισσοτροφών θεωρούνται σαν μία από τις αιτίες  του Συνδρόμου Κατάρρευσης των μελισσοκομείων.

14)Από τον Κανονισμό 1804/1999 της Βιολογικής Μελισσοκομιας , που ίσχυσε μέχρι το 2007, προτεινόταν η χρήση της ουσίας Βεταϊνης ,που βρίσκεται στη μελάσα, ενώ είναι τοξική και επικίνδυνη για τις μέλισσες.

15)Από το Διαδίκτυο δόθηκε συνταγή για την καταλληλότητα της μελισσοτροφής, που το ζήτησαν συνδρομητές της Μελισσοκομικής Επιθεώρησης.

Σ’ αυτή λοιπόν τη συνταγή προτάθηκαν υψηλές θερμοκρασίες και χρήση χυμού λεμονιού ,που και τα δύο αυτά αυξάνουν σημαντικά την περιεκτικότητα σε HMF.

Στην συνέχεια τέθηκε το ερώτημα για την καταλληλότητα των μελισσοτροφών του εμπορίου και ιδιαίτερα της βανίλιας, που παράγεται με υψηλές θερμοκρασίες.

Έτσι ο Μελισσοκομικός Σύλλογος Θεσσ/νίκης προμηθεύτηκε 18 διαφορετικές μελισσοτροφές του εμπορίου και τις προσκόμισε σε εργαστήριο Μελισσοκομίας, που αναλύθηκαν για περιεκτικότητα σε HMF και ζάχαρα.

Παράλληλα από το προσωπικό του εργαστηρίου παρασκευάστηκε μελισσοτροφή βανίλια και καραμέλα κάτω από ελεγχόμενες συνθήκες θερμοκρασίας, για να απαντηθούν ερωτήματα που τέθηκαν.

Αυτήν την έρευνα την πρόσφερε το εργαστήριο Μελισσοκομίας (χωρίς χρηματοδότηση από άλλο φορέα) και παρέχει την επόμενη πληροφόρηση: Οι μελισσοτροφές που χρησιμοποιούνται στη μελισσοκομία είναι οι εξής:

Α. ΖΥΜΑΡΙ ΤΥΠΟΥ ΚΑΡΑΜΕΛΑ

Από πυκνό διάλυμα ζάχαρης με λεμόνι που βράζει ορισμένα λεπτά και στη συνέχεια αφήνεται να κρυώσει πριν δοθεί στα μελίσσια.

Β. ΖΥΜΑΡΙ ΤΥΠΟΥ ΒΑΝΙΛΙΑ

Γ. ΖΑΧΑΡΟΖΥΜΑΡΑ ΕΜΠΟΡΙΟΥ

Δ. ΖΥΜΑΡΙΑ ΕΜΠΟΡΙΟΥ ΑΓΝΩΣΤΟΥ ΤΡΟΠΟΥ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ

Στις 5 δοκιμές παρασκευής σημειώθηκαν τα εξής:

ΔΟΚΙΜΕΣ	ΝΕΡΟ (ml)	ΖΑΧΑΡΗ (κιλά)	ΛΕΜΟΝΙ (ml)	ΜΕΓΙΣΤΗ ΘΕΡΜΟΚΡΑΣΙΑ ΠΟΥ ΑΝΑΠΤΥΧΘΗΚΕ ΣΕ ΒΑΘΜΟΥΣ ΚΕΛΣΙΟΥ	HMF Χιλιοστά/κιλό
1.	100	1000	10	120	8/4
2.	100	1000	20	120	41/2
3.	100	1000	30	128	234/1
4.	100	500	10	118	39/4
5.	200	2000	40	147	354/6

Πρόταση όμως του εργαστηρίου μελισσοκομίας από τα μέχρι τώρα δεδομένα,είναι η αποφυγή  της υπερβολικής θέρμανσης και η περιορισμένη χρήση οξέων ή η εξουδετέρωση του όξινου περιβάλλοντος αμέσως μετά την πραγματοποίηση της αντίδρασης.

Ιδιαίτερη προσοχή θα πρέπει να δοθεί στα ζυμωτά ζυμάρια, καθώς η βανίλια φαίνεται να εμφανίζει σταθερά χαμηλές τιμές HMF.

Επί πλέον θα ήταν σημαντικό να αναγράφεται σε κάθε συσκευασία το περιεχόμενο ή η σύσταση του προϊόντος, για να γνωρίζει ο μελισσοκόμος τι περιέχει και να επιλέγει να αγοράζει και με άλλα κριτήρια πέρα από το κόστος.

Η θέσπιση ορίων HMF για τις μελισσοτροφές του εμπορίου είναι απαραίτητη και πρέπει να προωθηθεί από το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων. (Πηγή: Μελισσοκομική Επιθεώρηση, τ.2, Μαρτίου-Απριλίου 2013, σελ. 98-101)

Και σε όλη αυτή την αξιόλογη προσπάθεια να υπενθυμίσει η ιστοσελίδα μας 2 σχετικά άρθρα:

Α) Μελισσοκομική Επιθεώρηση, Σεπτέμβριου-Οκτωβρίου 2013, σελ. 312, ΜΕΛΙΣΣΟΤΡΟΦΕΣ ΕΜΠΟΡΙΟΥ – Ένα γενικό αλαλούμ – Τι μπορεί να γίνει (κ. Ανδρέα Θρασυβούλου, εργαστήριο Μελισσοκομίας ΑΠΘ και

Β) Ανάρτησή μας 7/9/2013, Ανοιχτή επιστολή προς την ΟΜΣΕ (Αξιότιμο Πρόεδρο, Κο Βασίλειο Ντούρα)

Οι Έλληνες λατρεύουμε το μέλι και τις θαυματουργές του ιδιότητες

Το μέλι δεν είναι ευεργετικό μόνο για την ανθρώπινη υγεία, αλλά στις δύσκολες εποχές που διανύει η χώρα, το μέλι μπορεί να τονώσει και την Ελληνική μας οικονομία. Έτσι από μελέτες βλέπουμε ότι κάθε χρόνο οι Έλληνες παράγουν και καταναλώνουν περίπου 17.000 τόνους μελιού. Ενός προϊόντος με εξαιρετική ποιότητα σε σχέση με άλλες χώρες, το οποίο έχει απίστευτες θεραπευτικές ιδιότητες στον ανθρώπινο οργανισμό.  

Οι ιδιότητες του μελιού ήταν γνωστές από τα αρχαία χρόνια και πάντα άνθρωπος και μέλισσα συμπορεύονταν σε όλες τις κοινωνίες.

Το μέλι καταρχήν χαρακτηρίζεται από την έντονη αντιβακτηριδιακή του δράση. Το μέλι είναι αντισηπτικό και μικροβιοκτόνο (περιέχει υπεροξείδιο του υδρογόνου, έχει υψηλή συγκέντρωση ζαχάρων και έντονη οξύτητα). Βοηθά στην επούλωση των τραυμάτων και των πληγών, σταματά το αίμα και έχει απολυμαντικές δράσεις.

Το μέλι δεν δημιουργεί τερηδόνα στα δόντια. Πράγματι εξαιτίας των αντιβιοτικών και των αλκαλικών του ιδιοτήτων, βοηθάει απίστευτα στην απολύμανση του στόματος και “σκοτώνει” τα όποια μικρόβια υπάρχουν.

Το θαυματουργό αυτό παχύρρευστο υγρό βοηθάει απίστευτα και κατά των κρυολογημάτων. Τα παλιά χρόνια οι εισπνοές μελιού, άνοιγαν τις αναπνευστικές οδούς, ενώ η βιταμίνη C που περιέχει βοηθούσε τον οργανισμό να αντεπεξέλθει όταν αρρώσταινε.

Αν και με γλυκιά γεύση, το μέλι συνιστάται στον μεταβολισμό, και κατά της παχυσαρκίας. Κυρίως εκείνης που οφείλεται στον υπερινσουλινισμό και την κατακράτηση νερού στους ιστούς.

Το μέλι κάνει καλό στο κυκλοφορικό και την καρδιά. Τα ζάχαρα του μελιού κυρίως η γλυκόζη του μελιού, είναι απαραίτητη για τις συστολές του καρδιακού μυ και ταυτόχρονα είναι μια εξαιρετική πηγή ενέργειας για την καρδιά. Η ακετυλοχολίνη και τα ζάχαρα του μελιού, ρίχνουν την πίεση, και διαστέλλουν τα αγγεία.

Το μέλι κάνει καλό και στο πεπτικό μας σύστημα. Σαν αλκαλική τροφή που είναι μειώνει την οξύτητα του στομάχου και βοηθάει απίστευτα στα έλκη (στομάχου και δωδεκαδάκτυλου). Το μέλι επίσης από παλιά εθεωρείτο σαν ένα ήπιο καθαρτικό.

Κάνει καλό στα νεφρά αφού δεν περιέχει καθόλου αλάτι, δυναμώνει και ενισχύει τον οργανισμό ενώ έχει και διουρητικές ιδιότητες. Το μέλι περιορίζει επίσης και τα βακτηρίδια της ουροδόχου κύστεως. Προστατεύει και το συκώτι αφού η γλυκόζη του μελιού, συμπληρώνει τις εφεδρείες του γλυκογόνου του ήπατος. Διαλύει τις τοξίνες και αυξάνει την αντίσταση του οργανισμού μας κατά των μολύνσεων.

Αν είστε μεθυσμένοι ή έχετε έντονο “χανγκ όβερ”, τα ένζυμα του μελιού σε συνδυασμό με λίγο λεμονάκι μας βοηθούν να ανακτήσουμε τη νηφαλιότητα μας.

Εάν δεν μπορείτε να κοιμηθείτε και έχετε αϋπνίες, μια γεμάτη κουταλιά με μέλι σε χλιαρό νερό ηρεμεί τον οργανισμό και ο Μορφέας έρχεται σχεδόν αμέσως.

Τέλος πρέπει να μάθουμε όλοι στα παιδιά μας ότι το μέλι είναι καλύτερο από τη ...ζάχαρη. Αυξάνει τα αιμοσφαίρια και το ποσοστό της αιμοσφαιρίνης, καταπολεμά την αναιμία, βοηθά στην απορρόφηση του ασβεστίου και γενικά επιδρά ευεργετικά στην ανάπτυξη.  

http://www.iatropedia.gr

ΘΥΜΟΛΗ ΚΡΥΣΤΑΛΛΙΚΗ-ΤΡΟΠΟΙ ΧΡΗΣΗΣ

ΘΥΜΟΛΗ ΚΡΥΣΤΑΛΛΙΚΗ:

ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΠΟΛΈΜΗΣΗ ΤΗΣ ΒΑΡΡΟΑΣ ΤΩΝ ΜΕΛΙΣΣΩΝ:

Α-ΤΡΟΠΟΣ:

Τοποθετούμε 15 γραμμάρια κρυσταλλικής θυμόλης, πάνω στους κηρηθροφορείς στο κέντρο της κυψέλης μέσα σε ένα πλαστικό μπολ ύψους 3 εκατοστών, σκεπασμένο με ένα τούλι για να μην πετάξουν οι μέλισσες την θυμόλη έξω από την κυψέλη και για διάρκεια τουλάχιστον 21 ημερών(3 επταήμερα) για τον εργατικό γόνο, προτιμούμε 28 ημέρες (4 επταήμερα).

Η ιδανική θερμοκρασία είναι 12-32 C, με καλύτερη τους 18 C.

Η πρώτη εφαρμογή γίνεται την άνοιξη πριν την έντονη νεκταροέκρριση και η δεύτερη το φθινόπωρο μετά τον τρύγο.

Επειδή η κρυσταλλική θυμόλη έχει μια τάση υγροσκοπικότητας λόγω της σχετικής υγρασίας της ατμόσφαιρας, ειδικά άνοιξη και φθινόπωρο, ‘παγώνει’ και λόγω αυτής της κατάστασης μειώνεται ο ρυθμός εξάτμισης και συνεπώς η αποτελεσματικότητα της . Συνιστάται η τοθέτηση15 mlκαθαρό οινόπνευμα μέσα στο μπολ όπου έχει τοποθετηθεί η θυμόλη για να συνεχίσει σταθερά η εξάτμισή της άρα και η αποτελεσματικότητα της.

Β-ΤΡΟΠΟΣ:

Ζυγίζουμε 15 γραμμάρια κρυσταλλικής θυμόλης και τα ανακατεύουμε με 15 ml καθαρό οινόπνευμα, μέχρι να γίνει πλήρη διάλυση.

Από αυτό το μίγμα( όγκου περίπου 24 ml) παίρνουμε το 1/3 δηλ. 8 ml και τα μοιράζουμε σε δυο κομματάκια απορροφητικού υλικού( π.χ. Vitex) διαστάσεων τραπουλόχαρτου δηλαδή 4 ml σε κάθε κομματάκι, τα οποία τοποθετούμε διαγωνίως πάνω στα πλαίσια. Επαναλαμβάνουμε ανά 7-8 ημέρες, 3 φορές .

Γ-ΤΡΟΠΟΣ:

Παίρνουμε 30 γραμμάρια κρυσταλλικής θυμόλης και τα λιώνουμε σε 150 κυβικά εκατοστά καθαρό οινόπνευμα. Από το μίγμα αυτό, παίρνουμε 5-20 κυβικά εκατοστά και τα βάζουμε σε 13,5 λίτρα σιρόπι και ταΐζουμε το μελίσσι κατά τακτά χρονικά διαστήματα(κάθε 2-3 ημέρες με 200-500 ml) για 21-28 ημέρες.

Η χρήση αυτή μπορεί να επεκταθεί και στην διαδικασία παρασκευής του ζαχαροζύμαρου.

Η χρήση της θυμόλης ,σύμφωνα με πληροφορίες, ΄΄κόβει΄΄ τον βιολογικό κύκλο της βαρρόας, με συνέπεια την έμμεση ΄΄στείρωση΄΄ της θηλυκιάς βαρρόας.

Δεν επηρεάζει την βασίλισσα και τον γόνο.

Δεν αφήνει υπολλείματα στο κερί και στο μέλι.

Είναι εγκεκριμένο στην Βιολογική Μελισσοκομία.

Αποτελεσματικότητα πάνω από 95%, σε ιδανικές συνθήκες

θερμοκρασιών 12-32 C, με καλύτερη τους 18 C.

Χρήση του Οξαλικού Οξέος στην αντιμετώπιση της Βαρροϊκής Ακαρίασης

Χρήση του Οξαλικού Οξέος στην αντιμετώπιση της Βαρροϊκής

Ακαρίασης

Επιστημονικός

Υπεύθυνος:

Φανή Χατζήνα, Ερευνήτρια Γ’,

Υπεύθυνο Ίδρυμα: Ινστιτούτο Μελισσοκομίας , ΕΘ.Ι.ΑΓ.Ε

Συνεργαζόμενο ίδρυμα: Ινστιτούτο Κτηνιατρικών Ερευνών Αθηνών (ΕΘ.Ι.ΑΓ.Ε.)

Χρηματοδότηση: ΚΑΝ 797/04 ΕΚ: 2005-2007

Δραστική ουσία:

Για τους περισσότερους πειραματισμούς χρησιμοποιήθηκε δι-ένυδρο Οξαλικό Οξύ,

συσκευασμένο, (C2H2O4*2H20) με μοριακό βάρος 126,07 g/mol. Η καθαρότητά του σε

Οξαλικό οξύ είναι 71,5%. Σε έναν μόνο πειραματισμό χρησιμοποιήθηκε χύμα Ο.Ο. με

καθαρότητα 99,6%.

Στόχοι προγράμματος:

 Η μέτρηση της αποτελεσματικότητας της μεθόδου διαβροχής και άλλων

εναλλακτικών μεθόδων εναντίον του βαρρόα σε συνθήκες ύπαρξης αλλά και

απουσίας γόνου. Αυτό είναι σημαντικό δεδομένου ότι στην Ελλάδα υπάρχουν

πολλές περιοχές στις οποίες τα μελίσσια διατηρούν γόνο και το χειμώνα και η

καταπολέμηση του Βαρρόα είναι προβληματική.

 Η μέτρηση της ανεκτικότητας των μελισσών και των επιπτώσεων της εφαρμογής στο

μέγεθος των μελισσιών και την ανάπτυξη του γόνου.

Τρόποι εφαρμογής:

Διαβροχή

Η μέθοδος της διαβροχής θεωρείται απλή, γρήγορη και αποτελεσματική. Διάλυμα

οξαλικού οξέος σε σιρόπι χρησιμοποιείται για την διαβροχή των μελισσών ανάμεσα στα

τελάρα με τη βοήθεια σύριγγας. 5-6 κυβικά εκατοστά του λίτρου χρησιμοποιούνται για

κάθε διάστημα τελάρων. Σε κάθε πειραματισμό χρησιμοποιήθηκαν 5-10 πειραματικά

μελίσσια και 5-10 μελίσσια μάρτυρες. Διερευνήθηκαν διαφορετικές συγκεντρώσεις

οξαλικού οξέος σε πυκνά και αραιά διαλύματα ζάχαρης (2,7- 4,2% Ο.Ο. και 33% -50%

ζάχαρη).

Τάισμα με σιρόπι:

80g Ο.Ο. προστέθηκε σε 50% διάλυμα ζάχαρης και δόθηκε στις μέλισσες ως

τροφή (1/2 κιλού) την εποχή που υπήρχε γόνος στο μελίσσι για την αποφυγή δυσμενών

επιπτώσεων στο γόνο των μελισσών.

Ψεκασμός:

Διάλυμα O.O. ψεκάστηκε και από τις δύο πλευρές των τελάρων των κυψελών. 30

g Ο.Ο. διαλύθηκαν σε 1000 ml δισ-απεσταγμένου νερού. Το τελικό διάλυμα εφαρμογής

είχε συγκέντρωση 2.1% οξαλικού οξέος. Κάθε πλευρά της κηρήθρας δέχτηκε περίπου

2.5-3.0 ml του υδατικού διαλύματος.

Εξάχνωση:

Στερεή μορφή (σκόνη 2 g Ο.Ο για κάθε διώροφη κυψέλη) μέσω της διαδικασία της

εξάχνωσης. Για το σκοπό αυτό χρησιμοποιήθηκε ειδική συσκευή (Varrox). Η οποία

παρέμενε εντός της κυψέλης περίπου 2.5 λεπτά.

Συμπεράσματα:

 Μία (1) εφαρμογή με Ο.Ο. με τη μέθοδο της διαβροχής-ενστάλαξης δεν έχει κανενός

είδους επίδραση στην ανάπτυξη των μελισσιών νωρίς την άνοιξη.

 Προτείνεται να προτιμάται η χρήση της ενστάλαξης σε σχέση με τη χρήση του

ψεκασμού ή της εξάχνωσης με Varrox.

 Συνιστάται η χρήση δι-ένυδρου και συσκευασμένου Οξαλικού Οξέος.

 Είναι προτιμότερο να δημιουργείται πρώτα το διάλυμα ζάχαρης και μετά να γίνεται

πολύ καλή διάλυση του Ο.Ο. σε αυτό αφού έχει αποκτήσει τη θερμοκρασία δωματίου.

Να μην θερμαίνεται το διάλυμα της ζάχαρης με το Ο.Ο.

 Σε μελίσσια χωρίς γόνο συνιστάται: 3,5% Ο.Ο. σε πυκνό σιρόπι (80 γρ. Ο.Ο. σε 1 κιλό

νερό και 1 κιλό ζάχαρη). Η δοσολογία 4% και 4,2% δεν φάνηκε να έχει δυσμενή

επίδραση στα μελισσοσμήνη αυτό όμως πρέπει να επιβεβαιωθεί για δεύτερη φορά.

 Η δεύτερη εφαρμογή με Ο.Ο. τον χειμώνα φαίνεται να δημιουργεί μια μικρή

καθυστέρηση στην ανάπτυξη του μελισσιού, η οποία όμως καλύπτεται σε σύντομο

χρονικό διάστημα. Για το λόγο αυτό συνιστάται 1 μόνο εφαρμογή με Ο.Ο. και εάν

υπάρχει ανάγκη δεύτερης να χρησιμοποιείται άλλο φαρμακευτικό σκεύασμα.

 Σε μελίσσια με γόνο συνιστάται: 3,2 % Ο.Ο. σε αραιό σιρόπι (60 γρ. Ο.Ο. σε 1 κιλό

νερό και ½ κιλό ζάχαρη).

 Η δεύτερη εφαρμογή με την παραπάνω δοσολογία για τα μελίσσια με γόνο αυξάνει

την αποτελεσματικότητα αλλά δεν έχει ελεγχθεί ακόμα η υπολειμματικότητα του Ο.Ο.

στο μέλι. Για το λόγο αυτό σε δεύτερη εφαρμογή είναι προτιμότερο να χρησιμοποιηθεί

άλλο φαρμακευτικό σκεύασμα.

 Στην εφαρμογή της ενστάλαξης να χρησιμοποιούνται 5 ml ανά τελάρο που έχει

μέλισσες. Η εφαρμογή γίνεται στα μεσοδιαστήματα των τελάρων

 .

 Είναι προτιμότερο η εφαρμογή να γίνεται αργά το απόγευμα όταν οι περισσότερες

μέλισσες βρίσκονται μέσα στην κυψέλη και σε θερμοκρασίες όχι μικρότερες των 8-10

Κελσίου. Συνιστάται επίσης να αποφεύγεται η εφαρμογή σε θερμοκρασίες

μεγαλύτερες των 37 Κελσίου.

 Το διάλυμα ζάχαρης και Ο.Ο. πρέπει να χρησιμοποιείται άμεσα, εάν δυνατόν την ίδια

ημέρα. Ότι δεν έχει χρησιμοποιηθεί την ίδια ημέρα ή το πολύ την επομένη πρέπει να

πετιέται και να δημιουργείται νέο.

 Για διευκόλυνση και μείωση του χρόνου εφαρμογής μπορεί να χρησιμοποιηθεί και η

σύριγγα αυτόματης τροφοδοσίας.

 Το Οξαλικό οξύ θεωρείται βιολογικό οξύ. Παρόλα αυτά παραμένει θεραπευτικό

σκεύασμα και η χρήση του πρέπει να γίνεται με σύνεση και προσοχή. Σε καμία

περίπτωση δεν πρέπει να γίνεται υπέρ-δοσολογία.